ยิ่งกว่าปาฏิหาริย์..

เดือนตุลาคม 2550 ผมต้องมาเปิดร้านเกมส์คอมฯ แบบไม่ได้ตั้งใจ จากที่แค่ไปนั่งคุยเล่นๆ กับน้องที่รู้จักกันว่าถ้าจะลงทุนทำร้านเกมส์คอมฯ จะต้องใช้เงินเท่าไหร่ ก็ได้รับคำตอบว่า ถ้าลงเครื่องประมาณ 10 เครื่อง ก็ต้องมีเงินอย่างน้อย 250,000 บาท เพราะคอมฯ ที่ใช้กับพวกนี้ ต้องเป็นเครื่องที่ประกอบขึ้นมา สเป็คเครื่องต้องสูง ต้นทุนค่าใช้จ่ายจึงแพง

แต่ถ้ากับวงเงินที่ผมคิดไว้ไม่เกิน 100,000 บาท ก็น่าจะเหมาะกับเครื่องมือ 2 ที่หาได้จากร้านเกมส์ที่ไหนสักแห่ง ผมขอให้น้องลองหาข้อมูลเพิ่มเติม

ผมกลับเข้าบ้านได้ไม่ถึงชั่วโมง น้องโทร.มาบอกว่าหาเครื่องได้แล้ว 10 เครื่อง สภาพดี อายุการใช้งานแค่ปีกว่าๆ สเป็คเครื่องก็ได้มาตรฐาน เป็นของร้านเกมส์ อยู่ที่ จ. ชลบุรี กำลังจะหมดสัญญาเช่าที่ และต้องการขายด่วน สำหรับราคาก็อยู่ในวงเงินที่คุยกันไว้ ทางโน้นตั้งราคาขายต่อชุด เครื่องคอมฯ พร้อมโต๊ะ + เก้าอี้ 8,000 บาท

ผมฟังแล้วก็ขนลุก แปลกใจว่าอะไรจะรวดเร็วปานนั้น ส่วนน้องที่ช่วยเป็นธุระให้ ก็บอกผมว่าเหมือนปาฏิหาริย์ เพราะไม่คิดว่าจะหาได้ และดีด้วย ทั้งหมดก็เป็นเรื่องรุ่นเดียวกันทั้งสิ้น ไม่มีปนเครื่องมาจากรุ่นอื่นเลย

ที่สำคัญ ทางฝ่ายคนขายเร่งรัดให้ตัดสินใจทันที ภายใน 2-3 ชั่วโมงนั้น ว่าจะซื้อหรือไม่ เพราะมีรายอื่นจ้องเสียบอยู่

ผมบอกน้องไปว่า ส่วนตัวผมอยากได้เครื่องชุดนี้ แต่ตอนนี้ผมยังหาเงินไม่ทัน ไม่ทราบว่าจะขยายเวลาการจ่ายเงินไปก่อนได้หรือไม่ ความหมายคือ ขอเอาของมาก่อน แล้วค่อยจ่ายทีหลัง

สักพักใหญ่ๆ น้องโทร.มาบอกผมว่า คนขายตกลงยอมให้เลื่อนวันจ่ายเงินไปอีก 2 สัปดาห์ เพื่อสะดวกกับทางผม และถือว่าเป็นอันตกลงซื้อขายกัน

ผมทึ่งครับ เพราะไม่คิดว่าจะเจอคนขายใจดีแบบนี้ แต่สุดท้ายผมก็โอนเงินให้คนขายไปก่อนกำหนดถึง 10 วัน

เมื่อได้เครื่อง และของมาแล้ว ผมต้องมาเช่าห้องเพิ่มอีก 1 ห้อง เพื่อทำร้านให้อยู่ติดกับร้านเดิมของผม แต่ปัญหาใหญ่ขณะนั้น คือจะหาเบอร์โทรศัพท์จากไหนเพื่อนำมาใช้ขออินเตอร์เน็ตสำหรับร้าน

เพราะอพาร์ตเม้นท์ที่เช่าอยู่ เจ้าของไม่อนุญาตให้ผู้เช่าใดๆ มีเบอร์โทรศัพท์บ้านส่วนตัวต่างหาก เพราะเกรงว่าจะเป็นปัญหาของอาคารต้องรับผิดชอบในภายหลัง ใช้ได้แต่เฉพาะโทรศัพท์ส่วนกลางเท่านั้น

ผมไปติดต่อหน่วยงานของ True เพื่อขอหมายเลขโทรศัพท์ ซึ่งเป็นการทำโดยไม่ได้บอกกับทางอพาร์ตเม้นท์ เห็นเพื่อนบอกว่ายุคนี้การขอหมายเลขโทรศัพท์ง่ายนิดเดียวเพียงแค่มีบัตรประชาชนก็ทำได้

ความผิดหวังเป็นของผม เพราะทางเจ้าหน้าที่ True บอกว่าระหว่างนี้ไปจนถึง เดือนมีนาคม 2551 คือปีหน้า ยังไม่สามารถออกหมายเลขโทรศัพท์ใหม่ให้ลูกค้าได้ เพราะในเขตพื้นที่ที่ผมอยู่กำลังทำถนน ทำให้การวางสายใยแก้วติดขัด ซึ่งก็รวมถึงการที่ผมจะขอย้ายเบอร์โทรศัพท์ที่ใช้ในบ้านที่อยู่ในละแวกเดียวกันออกมาที่ร้าน ก็ทำไม่ได้เพราะคู่สายเต็ม

ดังนั้น มีอยู่ทางเดียวคือ ต้องหาซื้อ หรือ ยืมเบอร์โทรศัพท์ ของคนที่อยู่บริเวณนั้นแล้วลากสายเข้าไปที่ร้าน

ผมเอาเรื่องปวดหัวกลับมาปรึกษากับเพื่อนข้างร้าน แกก็แอบกระซิบผมว่าเพื่อนที่เปิดร้านขายของชำถัดไปมีเบอร์โทรศัพท์อยู่ 1 หมายเลข เป็นการแอบขอไว้นานแล้ว ตั้งแต่เข้ามาอยู่ แต่ก็ไม่ให้เจ้าของอพาร์ตเม้นท์รู้ เพราะไม่อยากมีปัญหา ช่วงนั้นเพื่อนทำธุรกิจประเภทนิติบุคคลที่ต้องมีการใช้ทั้งโทรศัพท์ – แฟ็กซ์บ่อย ทั้งเข้าและออก ถ้าจะให้รอใช้ของส่วนกลาง ก็ไม่สะดวก

ว่ากันตามจริง ทั้งเพื่อนที่ให้คำแนะนำผม และเจ้าของเบอร์โทรศัพท์ที่ว่า ผมรู้จักดีทั้งสองคน ทำให้ผมมองเห็นทางสว่าง และคิดว่าปัญหาดังกล่าวน่าจะจบ

ผมโทร. ไปหาคนที่เพื่อนแนะนำ ช่วงนั้นแกไปต่างจังหวัด ก็ได้รับคำตอบว่าไม่น่าจะมีปัญหา ยังไงให้รอคุยกันอีกทีหลังจากที่แกกลับเข้ากรุงเทพฯ

วันต่อมา หลังจากแกกลับมาแล้ว ผมก็รีบตามไปคุยกับแกที่ร้าน ดูสีหน้าแกเครียดๆ ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไร แกก็พูดออกมาก่อนว่า ภรรยาของแกรู้สึกไม่สบายใจที่จะให้เบอร์โทรศัพท์แก่ผม เพราะเกรงจะมีปัญหากับคนที่อยู่เก่าแก่อีกร้านที่เปิดร้านเกมส์เพลย์เหมือนกันกับผม

ก่อนหน้านี้ ร้านที่เป็นคู่แข่งผม เคยพูดลักษณะข่มขู่ภรรยาแกว่าถ้าให้เบอร์โทรศัพท์ผมยืม จะร้องเรียนไปที่เจ้าของอพาร์ตเม้นท์ แล้วก็จะเดือดร้อนอยู่กันไม่ได้ แกก็เลยขอโทษผมที่ไม่สามารถช่วยเหลือเรื่องนี้ได้

ผมก็บอกว่าไม่เป็นไร ผมเข้าใจดี ร้านคู่แข่งผมคงกลัวว่าถ้าผมเปิดเกมส์คอมฯ คงจะมีผลกระทบกับร้านแกแน่ เพราะยุคนี้ความนิยมเกมส์คอมฯ เริ่มมีมากขึ้น ขณะที่เกมส์เพลย์กระแสเริ่มลดลงเป็นลำดับ แกเลยต้องสกัดผมทุกทางเท่าที่จะทำได้

ตรงกันข้าม ถ้าครั้งนี้ผมเปิดร้านเกมส์คอมฯ ไม่ได้ ทั้งเครื่องและของที่ซื้อมา รวมทั้งต้องเป็นหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ด้วย ผมเสียผู้เสียคนแน่

ทางเลือกผมขณะนั้น มีอยู่ 2 ทาง คือ หนึ่ง ล้มเลิกการทำร้านใหม่ ขายเครื่องยกชุดทั้งหมดออกไป ซึ่งก็ไม่ง่าย สอง สู้ต่อ ลองเสี่ยงคุยกับทางอพาร์ตเม้นท์ขอยืมเบอร์โทรศัพท์ของอาคาร พูดขอกันตรงๆ ไปเลย เพราะชั่วโมงนี้ไม่มีอะไรจะต้องเสียแล้ว

ผมเลือกทางเลือกที่ 2 เดินไปคุยกับเสมียนของอาคาร เล่าปัญหาให้แกฟัง และความจำเป็นที่ผมต้องใช้เบอร์โทรศัพท์เพื่อจะทำร้าน ถ้าหากผมไม่ได้ ผมก็ต้องบอกคืนห้องที่จองไว้ และขายเครื่อง พร้อมอุปกรณ์ไปทั้งหมด เพราะจะให้ผมไปเปิดในทำเลอื่นผมก็ไม่สะดวก

ดูท่าทีเสมียนเธอก็เห็นใจผม แต่เนื่องจากที่ผ่านมา เรื่องนี้มันเหมือนเป็นกฎเหล็กที่รับรู้กันมาโดยตลอดเป็น 10 ปีแล้ว จึงเป็นงานยากสุดของเธอที่จะสู้เพื่อผม เธอบอกผมว่าขอเวลาสัก 1-2 วัน จะหาโอกาสคุยกับเจ้าของให้ และคิดว่าน่าจะมีทางออกที่ดี ผลเป็นอย่างไรจะแจ้งให้ทราบอย่างเร็ว

ผมกลับออกมาด้วยความสบายใจ ถือว่าได้ทำหน้าที่ดีที่สุดแล้ว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด แต่ผมก็เชื่อว่าปาฏิหาริย์ต้องเกิดกับผม

เช้าวันรุ่งขึ้น ผมนั่งอยู่ในห้องพระนานกว่าเดิม อธิษฐานจิตบอกหลวงพ่อว่าตอนนี้ชีวิตผมมีปัญหา ใกล้จะถึงทางตันเต็มที ขอให้หลวงพ่อช่วยผมด้วย ขอหลวงพ่อช่วยดลใจให้เจ้าของอพาร์ตเม้นท์ อนุญาตให้ผมยืมเบอร์โทรศัพท์ด้วย และถ้าบุญ – ทาน ที่ผมทำไปแล้วทั้งหมดเป็นของที่มีอยู่จริง ให้ผลจริง ขอให้ความต้องการของผมจงสำเร็จ เพื่อให้ผมมีกำลังใจที่จะทำสิ่งเหล่านี้ต่อไปด้วย

เป็นเรื่องไม่คาดฝันครับ บ่ายวันนั้น เสมียนโทร.มาบอกผมว่าเจ้าของอนุญาตให้ผมยืมเบอร์โทรศัพท์ส่วนกลางได้ ซึ่งตอนนี้เหลืออยู่เพียง 1หมายเลข ที่เหลือนอกนั้น ต้องใช้สำหรับผู้อยู่อาศัยในอาคาร

ผมฟังแค่นั้นทำให้นึกถึงรูปหน้าของหลวงพ่อ ลอยขึ้นมาในทันที มันปลื้มปิติ จนน้ำตาซึม บอกไม่ถูก ที่ผ่านๆ มา ผมก็สัมผัส และรู้สึกได้คุณวิเศษ ความเมตตาของหลวงพ่อมาโดยตลอดอยู่แล้ว

แต่ครั้งนี้ เป็นยิ่งกว่าปาฏิหาริย์ ที่พลิกสถานการณ์ครั้งสำคัญให้กับชีวิตผม จนสามารถทำร้านมาได้ถึงวันนี้...

ผมศรัทธา และเชื่อมั่นหลวงพ่อล้นหัวใจจริงๆ ครับ

นะตันโต นะโมตันติ ตันติตันโต นะโมตันตัน
นะสิวัง พรหมา มะอะอุ

บูชาคุณ หลวงพ่อ

ศิษย์แพร่ง


ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน 26 มิถุนายน 2024, 09:45:25 AM


ข่าว: การบริจาคเงินเข้าวัดโฆสิตาราม (สำคัญโปรดอ่าน) http://www.watkositaram.com/forum/index.php?topic=204.0